Dank je wel
Door: Fleur Duffhuis
Blijf op de hoogte en volg Fleur
15 April 2014 | Ghana, Bolgatanga
Het is weer tijd voor een verslagje. Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de lieve berichtjes van de afgelopen weken. Op het moment dat je echt even heel alleen bent is het fijn te merken dat mensen zo meeleven en aan je denken, top bedankt!
Na de operatie is de wond goed genezen en je ziet er momenteel nauwelijks meer wat van. Ik moest nog een week in Accra blijven voor check-ups, maar toen was Ruud ondertussen al bij me. Steeds een dagdeel naar het ziekenhuis en dan een dagdeel een uitstapje in goed gezelschap. Toen papa en mama aankwamen was ik helemaal genezen en klaar voor de vakantie, niet slecht gepland dus ;)
Het was geweldig leuk om papa mama en Ruud het land te laten zien waar je zelf toch een half jaar woont. We hebben veel gelachen en omdat ze zo open stonden voor de cultuur hebben we echt enorm genoten van de reis. Ook tof dat ze getuigen waren van mijn twintigste levensjaar. Ik was heel blij dat ze het net zo leuk vonden als ik en kan eigenlijk al niet wachten om weer te gaan reizen eind juni.
Toen ik terug kwam in m’n gastgezin waren ze super enthousiast me weer te zien, ik moet zeggen dat ik hen ook had gemist. Ken (hostbroeder, 14 jaar) nam me apart en deed me een leren armbandje om. ‘For your birthday!’ Kinderen hier weten hier hun eigen verjaardag niet eens en hij had de mijne wel onthouden en in zijn micro-bestedingspatroon ook nog een cadeautje voor me gehaald. Dat vond ik echt bijzonder lief.
Er zijn ineens nog twee meisjes bij het gezin. De moeder van die kinderen is aan het studeren in het zuiden. Bij paps blijven is blijkbaar geen optie en dan verblijven ze zo lang in een ander gezin totdat de moeder weer terug is om voor hen te zorgen. Momenteel zijn er dus 7 kinderen in ons gezin, waarvan slechts 3 hun biologische kinderen zijn. Mooi hoe dat gaat hier!
Dat betekent ook dat er nu 7 kinderen gevoed moeten worden, een slaapplekje moeten hebben en kleren moeten hebben om aan te trekken. De grote koffer die mama heeft meegegeven vol met kleding, slippers en speelgoed kwam dus enorm goed van pas! Gisteravond hebben we met het hele gezin alles uitgepakt en gepast. Ze waren echt verrast en super blij. Hostmoeder Jennifer: ‘Oooh this is TOO MUCH!!’. Trots poseerden ze voor de camera met hun nieuwe outfits. Dank dank dank!
Na de operatie is de wond goed genezen en je ziet er momenteel nauwelijks meer wat van. Ik moest nog een week in Accra blijven voor check-ups, maar toen was Ruud ondertussen al bij me. Steeds een dagdeel naar het ziekenhuis en dan een dagdeel een uitstapje in goed gezelschap. Toen papa en mama aankwamen was ik helemaal genezen en klaar voor de vakantie, niet slecht gepland dus ;)
Het was geweldig leuk om papa mama en Ruud het land te laten zien waar je zelf toch een half jaar woont. We hebben veel gelachen en omdat ze zo open stonden voor de cultuur hebben we echt enorm genoten van de reis. Ook tof dat ze getuigen waren van mijn twintigste levensjaar. Ik was heel blij dat ze het net zo leuk vonden als ik en kan eigenlijk al niet wachten om weer te gaan reizen eind juni.
Toen ik terug kwam in m’n gastgezin waren ze super enthousiast me weer te zien, ik moet zeggen dat ik hen ook had gemist. Ken (hostbroeder, 14 jaar) nam me apart en deed me een leren armbandje om. ‘For your birthday!’ Kinderen hier weten hier hun eigen verjaardag niet eens en hij had de mijne wel onthouden en in zijn micro-bestedingspatroon ook nog een cadeautje voor me gehaald. Dat vond ik echt bijzonder lief.
Er zijn ineens nog twee meisjes bij het gezin. De moeder van die kinderen is aan het studeren in het zuiden. Bij paps blijven is blijkbaar geen optie en dan verblijven ze zo lang in een ander gezin totdat de moeder weer terug is om voor hen te zorgen. Momenteel zijn er dus 7 kinderen in ons gezin, waarvan slechts 3 hun biologische kinderen zijn. Mooi hoe dat gaat hier!
Dat betekent ook dat er nu 7 kinderen gevoed moeten worden, een slaapplekje moeten hebben en kleren moeten hebben om aan te trekken. De grote koffer die mama heeft meegegeven vol met kleding, slippers en speelgoed kwam dus enorm goed van pas! Gisteravond hebben we met het hele gezin alles uitgepakt en gepast. Ze waren echt verrast en super blij. Hostmoeder Jennifer: ‘Oooh this is TOO MUCH!!’. Trots poseerden ze voor de camera met hun nieuwe outfits. Dank dank dank!
-
16 April 2014 - 09:34
Ank :
Nou Fleur, leuk te lezen en erg fijn dat we jou gezin daar zo blij mee kunnen maken. Ook top dat het met jou weer goed gaat. Kortom fijn fijn fijn.
Fijne tijd nog, geniet ervan en ervaar.
Dikke kus Ank -
16 April 2014 - 13:29
Netty Duffhuis Nettyduffhuis@ Hotmail.com:
Hoi Fleur, ben je weer een beetje gewend?
Leuk zo blij als ze zijn met jullie kleren, Ken in een overhemdje
en Jenefer in jouw korte broek, super trots,
Net Sinterklaas !maar dan in de zomer !
Amuseer je nog daar !XXO%O -
19 April 2014 - 11:48
Floor Peels:
fleurtjeeee, wat leuk om weer een verhaal te lezen van je! Mooi dat jullie zo genoten hebben en dat de wond weer genezen is. Nu weer hard aan het werk voor school?
nou succes komende tijd!
Groetjes Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
