Gniffel momentjes en verbazing

Ondertussen ben ik al twee maanden in Ghana. Men zegt dat alles went, ook Afrika. Toch verbaas ik me nog bijna dagelijks en wil graag een aantal momentjes met jullie delen.

- Bijna iedere Ghanees heeft zo’n akelige navel! Bij sommige kinderen ziet het er bijna uit als een extra buik. Wordt niet al te veel aandacht besteed aan het afknippen van de navelstreng bij de geboorte..

- Afgelopen weekend was ik bij de Tongo Hills, de plaatselijke chief daar heeft 19 vrouwen en 131 kinderen (die ook nog eens met z'n allen samen in een compound leven)

- Hoe trouw gelovig men is, zelfs wanneer de pastoor een Bijbelverhaal vertelt en zegt: ‘He had 7 boys and 3 girls, so he had almost 9 children!’ Roept iedereen ‘AMEN!’

- Push-up onderbroeken! Ja je leest het goed! Een dikke kont is hier erg gewild (ikke geluk!), maar als je daar niet mee gezegend bent heb je dus je grote vriend de push-up onderbroek. Het is vaak overduidelijk bij dunne vrouwen, die dan toch ineens het achterwerk van Sugar Lee Hooper hebben. (Zie foto’s!)

- Ik fiets langs een voetbalveldje en het keepertje gebruikt teenslippers als keepershandschoenen (je moet iets!)

- Bij de buren zit hun babyte buiten te spelen in een autoband (de box is hier nog niet geïntroduceerd)

- Kinderen die speelgoed maken van lege pakken sap, zo schattig.

- Veel vrouwen smeren zich dadelijks in met een ‘wondermiddeltje’ dat je huid lichter moet maken. Een en al troep natuurlijk, dat regelmatig voor lelijke schroeiplekken zorgt helaas..

- Bij ALLES wat je koopt krijg je een plastic tasje (ik moet regelmatig 3 x zeuren voordat ik het zonder tasje meekrijg) en het enorme afvalprobleem dat daarbij hoort. De enige methode van afvalverwerking: plastic verbranden op iedere hoek van de straat. (Men wordt hier gemiddeld 62 jaar oud… ik zie een positieve correlatie)

- Corruptie. Overheidsinstellingen zijn zo enorm stug en corrupt. Gisteren ging ik m’n visum verlengen. Netjes alle papiertjes meegenomen. Maar nee hoor, dat gaat niet zomaar gebeuren. Morgen mag ik weer terugkomen, samen met iemand van de organisatie (gaat waarschijnlijk om geld) Verschrikkelijk hoe dat de progressie van zo’n land in de weg staat.

- Als ik aan iemand de weg vraag loopt ie altijd helemaal mee naar waar ik moet zijn. Hoe behulpzaam is dat!

- Hoe goed iedereen kan dansen hier (en wat een stijve hark ik zelf ben..)

- Elektriciteit koop je hier net zoals beltegoed. Als het op is, is het ‘lights out’ en moet je naar de andere kant van de stad om nieuw tegoed te kopen.

- Hoe sterk vrouwen hier zijn! Als mijn host moeder kookt verschuift ze met haar blote handen de kooltjes van het vuur en pakt zo de ijzeren kokendhete pan van het vuur, ook met blote handen. Bij de waterput dragen vrouwen dagelijks tonnen van ruim 30 liter op hun hoofd! Ik ben echt een watje.. Sommige Afrikanen denken zelfs dat vrouwen in Europa nooit op een andere manier dan met een keizersnee kunnen bevallen.

- Ik: ‘Can I have one water please?’ Jongetje: ‘Yes, that is 10 p, uhhhhhhh no no I mean 20 p.’ Ik: ‘Too bad I have lived here for 2 months already.. I know it is 10 p.’ Jongetje: ‘Oh ok, you can have it for 10 p.’ Jammer joh..