Stom verslag
Door: Fleur Duffhuis
Blijf op de hoogte en volg Fleur
26 Maart 2014 | Ghana, Bolgatanga
Vandaag is het helaas tijd voor een iets minder rooskleurig verslagje. Sommigen van jullie zullen ondertussen al van alles vernomen hebben maar ik zal nog even de uitgebreide versie verslaan.
Vorige week zondag op maandagnacht merkte ik dat slapen op m'n buik niet meer zo fijn ging. Er zat een knobbeltje in m'n borst. Even in de gaten houden denk je dan natuurlijk. Woensdag besloot ik toch maar even naar het ziekenhuis in Bolga te gaan, want het begon ook pijn te doen. Ik ken twee verplegers die in het ziekenhuis werken en hoorde niets dan slechte verhalen over de ziekenhuizen in Bolga, maar je zit dan even niet in de positie om te kiezen. Om 7 uur 's ochtends was ik bij het ziekenhuis en zat er al zeker 50 man in de wachtkamer. Rond een uurtje of 9.15 komen er wat verpleegsters en doctoren aansjokken en gaan ze op hun dooie akkertje beginnen. Op zo'n moment ben je even blij dat je blank bent. Ik werd als een van de eerste geholpen, terwijl er ondertussen al een mannetje of 100 in de wachtkamer zat. Omdat ik een white lady ben stuurden ze me naar de beste arts die ze hadden.
Hij keek naar mijn ontblootte borsten en zei direct dat er niks aan de hand was. Om de white lady nog even gerust te stellen toch maar even een echo gedaan. Daar was wel iets op te zien maar hij schreef me een zalfje voor. Ook schreef hij z'n voornaam en privé telefoonnummer op een briefje en gaf dat aan me.. Je kunt je voorstellen, ik voelde me niet helemaal serieus genomen.
Ik besloot het maar even af te kijken, kon er toch even niks aan veranderen en ik plande in het weekend naar Wa (een plaatsje in het westen van Ghana) te gaan met Geranda om daar nijlpaarden te spotten. Daar had ik super veel zin in!
Vrijdag echter begon de borst steeds meer pijn te doen en tot mijn schrik merkte ik op dat de knobbel niet alleen voelbaar maar nu ook zichtbaar was. De huid er omheen was rood, warm en het had zich in 5 dagen enorm snel ontwikkeld. Ik zette de feiten op een rijtje en toen werd m'n avontuur me iets te avontuurlijk. Het eerste goede ziekenhuis is namelijk 15 uur met de bus. Een vlucht vanaf Tamale is mogelijk, maar m'n paspoort lag nog bij de immigration service tot dinsdag. Oeps, daar zit je dan. Ik belde Geranda met het bericht dat wij helaas geen nijlpaarden gingen zien dat weekend..
Ik stuurde foto's door naar FBTO en zij wilden me zo snel mogelijk naar Accra vliegen. Echter, paspoort was een probleem. Dus in overleg besloten alvast aan de antibiotica te gaan en te proberen zsm m'n paspoort te bemachtigen. Zoals eerder al beschreven, zijn ze bij de immigration service de makkelijkste niet en was ik bang dat ik het paspoort maandag niet zou meekrijgen (dinsdag IS DINSDAG). Maar, hier komt het leuke van vriendjespolitiek! Een van de vrijwilligsters bij de YHFG kent een jongen die bij de immigration service werkt en belde hem maandagochtend op. 'Heeeeeey! How are you? Are you at the office? Great! Can I come to meet you?'. De simpele ziel voelde zich zo gevleid dat hij direct mijn paspoort meegaf aan haar. Top!
Maandagavond in Tamale overnacht, om dinsdagochtend de eerste vlucht naar Accra te nemen. Op het vliegveld stond netjes iemand te wachten die me naar een kliniek bracht. (hulde aan FBTO hoe goed alles geregeld werd!) Toen de dokter daar mijn borst onderzocht viel ik bijna flauw van de pijn. Hij schreef me nieuwe antibiotica en pijnstillers voor. Er was een hotel voor me geregeld (WAUW?!?! stromend water, dat is lang geleden) en toen ik daar zat werd ik al snel gebeld dat ik 's avonds naar een ziekenhuis moest komen. Dat was dus gisteravond. Ze hebben me direct geopereerd en de knobbel eruit gehaald. Nog duizelig van de narcose liep ik even later het ziekenhuis weer uit, terug naar het hotel. Mijn kamernummer is trouwens 112, isn't that ironic!
De diagnose is een flinke infectie en ik moet nu de aankomende 5 dagen iedere dag terug naar het ziekenhuis. Van het weefsel gaan ze een biopsie nemen en maandag heb ik weer een afspraak met de arts die me opereerde en dan krijg ik waarschijnlijk meer te horen.
Verder heeft Ruud zijn vlucht verzet en komt hij vanavond om 7 uur al aan in Accra. Joepie! Andere prettige bijkomstigheid is dat de temperatuur hier bijna 15 graden scheelt met Bolga, echt bizar! De afgelopen dagen was het in Bolga elke dag boven de 40 graden, en soms zelfs 44/45. Hier is het een magere 30, brrrrrrrr koud
Vorige week zondag op maandagnacht merkte ik dat slapen op m'n buik niet meer zo fijn ging. Er zat een knobbeltje in m'n borst. Even in de gaten houden denk je dan natuurlijk. Woensdag besloot ik toch maar even naar het ziekenhuis in Bolga te gaan, want het begon ook pijn te doen. Ik ken twee verplegers die in het ziekenhuis werken en hoorde niets dan slechte verhalen over de ziekenhuizen in Bolga, maar je zit dan even niet in de positie om te kiezen. Om 7 uur 's ochtends was ik bij het ziekenhuis en zat er al zeker 50 man in de wachtkamer. Rond een uurtje of 9.15 komen er wat verpleegsters en doctoren aansjokken en gaan ze op hun dooie akkertje beginnen. Op zo'n moment ben je even blij dat je blank bent. Ik werd als een van de eerste geholpen, terwijl er ondertussen al een mannetje of 100 in de wachtkamer zat. Omdat ik een white lady ben stuurden ze me naar de beste arts die ze hadden.
Hij keek naar mijn ontblootte borsten en zei direct dat er niks aan de hand was. Om de white lady nog even gerust te stellen toch maar even een echo gedaan. Daar was wel iets op te zien maar hij schreef me een zalfje voor. Ook schreef hij z'n voornaam en privé telefoonnummer op een briefje en gaf dat aan me.. Je kunt je voorstellen, ik voelde me niet helemaal serieus genomen.
Ik besloot het maar even af te kijken, kon er toch even niks aan veranderen en ik plande in het weekend naar Wa (een plaatsje in het westen van Ghana) te gaan met Geranda om daar nijlpaarden te spotten. Daar had ik super veel zin in!
Vrijdag echter begon de borst steeds meer pijn te doen en tot mijn schrik merkte ik op dat de knobbel niet alleen voelbaar maar nu ook zichtbaar was. De huid er omheen was rood, warm en het had zich in 5 dagen enorm snel ontwikkeld. Ik zette de feiten op een rijtje en toen werd m'n avontuur me iets te avontuurlijk. Het eerste goede ziekenhuis is namelijk 15 uur met de bus. Een vlucht vanaf Tamale is mogelijk, maar m'n paspoort lag nog bij de immigration service tot dinsdag. Oeps, daar zit je dan. Ik belde Geranda met het bericht dat wij helaas geen nijlpaarden gingen zien dat weekend..
Ik stuurde foto's door naar FBTO en zij wilden me zo snel mogelijk naar Accra vliegen. Echter, paspoort was een probleem. Dus in overleg besloten alvast aan de antibiotica te gaan en te proberen zsm m'n paspoort te bemachtigen. Zoals eerder al beschreven, zijn ze bij de immigration service de makkelijkste niet en was ik bang dat ik het paspoort maandag niet zou meekrijgen (dinsdag IS DINSDAG). Maar, hier komt het leuke van vriendjespolitiek! Een van de vrijwilligsters bij de YHFG kent een jongen die bij de immigration service werkt en belde hem maandagochtend op. 'Heeeeeey! How are you? Are you at the office? Great! Can I come to meet you?'. De simpele ziel voelde zich zo gevleid dat hij direct mijn paspoort meegaf aan haar. Top!
Maandagavond in Tamale overnacht, om dinsdagochtend de eerste vlucht naar Accra te nemen. Op het vliegveld stond netjes iemand te wachten die me naar een kliniek bracht. (hulde aan FBTO hoe goed alles geregeld werd!) Toen de dokter daar mijn borst onderzocht viel ik bijna flauw van de pijn. Hij schreef me nieuwe antibiotica en pijnstillers voor. Er was een hotel voor me geregeld (WAUW?!?! stromend water, dat is lang geleden) en toen ik daar zat werd ik al snel gebeld dat ik 's avonds naar een ziekenhuis moest komen. Dat was dus gisteravond. Ze hebben me direct geopereerd en de knobbel eruit gehaald. Nog duizelig van de narcose liep ik even later het ziekenhuis weer uit, terug naar het hotel. Mijn kamernummer is trouwens 112, isn't that ironic!
De diagnose is een flinke infectie en ik moet nu de aankomende 5 dagen iedere dag terug naar het ziekenhuis. Van het weefsel gaan ze een biopsie nemen en maandag heb ik weer een afspraak met de arts die me opereerde en dan krijg ik waarschijnlijk meer te horen.
Verder heeft Ruud zijn vlucht verzet en komt hij vanavond om 7 uur al aan in Accra. Joepie! Andere prettige bijkomstigheid is dat de temperatuur hier bijna 15 graden scheelt met Bolga, echt bizar! De afgelopen dagen was het in Bolga elke dag boven de 40 graden, en soms zelfs 44/45. Hier is het een magere 30, brrrrrrrr koud
-
26 Maart 2014 - 12:29
Anne:
ow nee Fleur dat is niet leuk! Heel veel beterschap en laat je maar goed verwennen door Ruud! -
26 Maart 2014 - 12:37
Corinne, Frank, Tessa & Puck:
lieve fleur,
zijn net bijgepraat door Roger, zorg maar dat je snel beter wordt.
en zorg maar dat de wond goed geneest en geniet van de aandacht die je van Ruud krijgt.
we denken aan je!
Liefs -
26 Maart 2014 - 13:00
Ellen :
Lieve Fleur!
Wat een verhaal hierboven!
Had net jullie mam aan de telefoon. Is toch wel even schrikken !! je dochter die zo ver weg zit, en problemen krijgt met haar gezondheid!! Machteloos ben je dan! Maar vindt dat je het SUPER doet en gedaan hebt , zo in je eentje!! en blij met de FBTO verzekering, helemaal top!
Operatie is goed gegaan! en nu herstellen in het hotel, waar Ruud al onderweg naar toe is!!
Wat fijn om elkaar weer te zien/ omarmen!! De medicijnen, maar zeker Ruud is nu ook een belangrijke factor naar een goed en snel herstel!! Lieve Fleur! we wensen je het allerbeste en een spoedig herstel ! Geniet van elkaar, maar rustig aan hè (haha)!! En volgende week vakantie ! gelukkig ben je dan al weer een heel eind opgeknapt!!
Dikke kus Walter Martijn Joep en Ellen Xxx
-
26 Maart 2014 - 13:04
Ank:
Goh hé Fleur, dat is weer eens een verhaal. Maar liever hoor ik die andere verhalen. Wel weer leuk hoe jij alles relativeert en wat fijn dat Ruud direct naar je toekomt. Ik ga straks even naar jullie toe kijken hoe vrolijk die erbij zitten.
En mocht je nog vragen hebben twijfels of i.d. bij artsen, ziekenhuizen daar dan heb ik hier ook nog een vriendin die heel veel weet van ziekenhuizen (ook in Accra). Zij vertoeft nl. met enige regelmaat in Afrika voor de gezondheidszorg.
Pas goed op jezelf, doe het rustig aan en hopelijk kun je snel wel al die beesten weer gaan spotten.
Dikke Kus
Ank -
26 Maart 2014 - 14:36
Kim Timmers:
Hey Fleur (en Ruud bijna),
Wow wat heftig allemaal zeg!!
Hopelijk gaat het nu snel weer beter met je en knap je weer wat op.
Geniet van de tijd samen en we blijven je volgen.
Veel liefs Kim,Brahim,Dewi en Nomi. xxx
Ps. Je schrijft super leuke verhalen!! -
26 Maart 2014 - 15:39
Ans Peels:
Hoi Fleur,
Het ergste is nu wel voorbij. Geniet van het hotel en stromend water. Maar vooral van alle
bekende die jouw kant opkomen.
Xx Johan en Ans -
26 Maart 2014 - 16:31
Fleur Duffhuis:
Hooi iedereen! Dank voor de lieve reacties! Leuk om te lezen als ik nog saai op m'n hotelkamertje zit! Ik ben vanochtend alweer terug geweest naar het ziekenhuis. Daar gaan ze nu dagelijks de wond verschonen en het verband verwisselen. Dat is even pijnlijk maar zo gebeurd. Groetjes!! -
26 Maart 2014 - 17:34
Bart & Monique:
Fleur Beterschap en Ruud, zorg goed voor haar. -
26 Maart 2014 - 18:45
Wilma Van De Poll:
Lieve Fleur
We leven enorm mee!
Due reis in je uppie, terwijl je zo ziek was! Pfff
Heel veel sterkte.
Hoop dat Ruud je inmiddels in zijn armen heb kunnen sluiten (voorzichtig dan -
26 Maart 2014 - 18:52
Wilma Van De Poll:
Helft ontbreekt hierboven (ging iets mis) ...
... Ruud je omhelsen -
26 Maart 2014 - 19:03
Wilma Van De Poll:
vervolg (2e keer - snap niet wat er misgaat) ... neem je rust (is de beste remedie). Laat je maar lekker verwennen. Heel veel beterschap en sterkte. Pap en mam komen fijn volgende week, dan ben je waarschijnlijk al aardig opgeknapt. Je bent een kanjer! Knuffel XXX
Liefs, Wlma, ook van Kas -
26 Maart 2014 - 23:38
Janske:
Hee fleurtje!! Pfff wat een verhaal had natuurlijk al het een en ander gehoord v smoeder. Fijn dat ze snel geopereerd hebben, is het er iig uit! Ben benieuwd wat er nu uitkomt wat het was.. Super dat ruud eerder kon komen, fijn idee dat je niet meer alleen zit! Succes x jansss -
27 Maart 2014 - 09:36
Marieke Van Der Laak:
Nou Fleur, das een akelig avontuur.neem goed rust en nu lekker bijkomen en genieten van je bezoek! Groeten vanaf de Zeelberg.(zelfs hier is het verhaal doorgekomen! )
-
27 Maart 2014 - 21:27
Annelies Broere:
Sterkte Fleur! -
27 Maart 2014 - 21:33
Floor Peels:
Wooow fleur, heftig zeg.. Hoorde het al van ons mam, maar fijn dat je nu goed verzorgd wordt. Veel plezier met Ruud ! En super leuk om je verhalen te lezen!! Ook al ia dit een "stom" verhaal.xx -
28 Maart 2014 - 09:01
Fleur Duffhuis:
Lieve iedereen, nogmaals dank voor alle lieve berichtjes! De wond geneest goed, ik mag morgen zelfs een dagje ziekenhuis overslaan! Maandag om 4 uur heb ik een afspraak met de dokter. Ook heb ik het idee dat de nieuw antibiotica nu wel aanslaat. Het is fijn om hier niet meer alleen te zitten en Ruud is momenteel lekker vers fruit aan het halen voor ontbijt. Gaat weer goed hier dus :) xx -
28 Maart 2014 - 09:36
Anky:
Hey Fleur!
Wat een avontuur heb jij beleefd zeg! Super hoe je het allemaal hebt gedaan. Gelukkig is de operatie achter de rug is en kun je nu gaan herstellen. Heel veel beterschap en veel plezier met Ruud en volgende week met jullie pap & mam! Geniet van elkaar! Dikke knuffel van Lotte, Bas, Berry & Anky xxx -
29 Maart 2014 - 23:34
Paul:
Fleur,
Take care en sterkte. Ik hoop dat het uiteindelijk een beetje pech is. Maar ik verneem dat de verwentroepen in aantocht zijn. -
31 Maart 2014 - 10:49
Inge Oliveira:
Hé Fleurtje en Ruud!
Fijn dat het beter gaat, vandaag dus weer controle.
Wel heerlijk zeker om elkaar weer te zien en samen tijd door te brengen.
Geniet er maar lekker van en alvast veel plezier gewenst volgende week met jullie pap en mam!
Dikke knuffels,
Emidio en Inge -
05 April 2014 - 09:54
Hanneke:
Hoi Fleur,
Hoor net van Leonie wat er gebeurd is met je. Tjonge schrikken, maar je hebt supergoed gehandeld. Heeeel veel beterschap. Groetjes Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
